دیشب موقع خواندن دعای جوشن کبیر یاد این شعر هم اتاقیم سارا.غ افتادم که در واپسین روزهای اقامتش در خوابگاه سرود و من نمیدانم چه حسی را در من زنده کرد یا چه چیز را از آینده به من خبر میداد که یک اشک حسابی از من گرفت تاحدی که اثرش امروز هنوز برجا مانده است.
امشب از خاطرهها میکوچم
همچو پیچک به دل عاشق تو میپیچم